«Δεν
είναι λοιπόν λογικόν και τίμιον να υπερηφανευώμεθα ως Έλληνες δια την Εθνικήν
Αντίστασιν, και τους μεν νεκρούς ταύτης να υβρίζωμεν, τους δε επιζήσαντας να
αποκαλώμεν αναρχικούς και αναξίους της Εθνικής ευγνωμοσύνης».
«Ενώ
είναι γνωστόν ότι οι ιεροί ούτοι νεκροί, κατά το πλείστον αγροτόπαιδα μακράν
παντός πολιτικού μιάσματος, έδωσαν την ζωήν των διά την σκλαβωμένην τότε Ελλάδα
ως πραγματικοί ήρωες»
Από το Βιβλίο του Αντ/χου Εμμ.Βαζαίου(Βλ. ανάρτηση 017)
=============================
*Ο Μιχαλούρος
Γεώργιος του Γρηγορίου (1922-1944) από το Στεφάνι Κορινθίας (α/α κατάστασης 52)
, φονεύθηκε στη οδό Μ. Αλεξάνδρου στην Αθήνα στις 24-12-1944.
Ο
Πατήρ του Μιχαλούρος Γρηγόριος του Δημ.(1890- 1970) φυλακίστηκε από τους
ιταλούς για 9 μήνες στα Καλάβρυτα μαζί με τον Πατέρα μου το 1942-43 (ως
επικίνδυνοι για τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής) ,το 1913 ήλθε από την Αμερική και πολέμησε τους
Βουλγάρους στη Μακεδονία, ο αδελφός του
δε ,Μιχαλούρος Γεώργιος του Δημ. φονεύθηκε στη μάχη στο Σαραντάπορο 09-10-1912
πολεμώντας τους τούρκους.
----------
Βαρύς και συνεχής ,ο φόρος του αίματος και του
αγώνος γιά την γλυκιά Ελλάδα μας
08-11-11
Σωτήρης Ριζόγιαννης
