Επιγραφή:
Διονύσιος Ζήνωνος του Θεοδώρου | Βηρύτιος, ευεργέτης, υπερ εαυτού | και των
τέκνων, ΘΟΙΟΙΣ ΠΑΤΡΩΟΙΣ.
(μτφρ.:
Ο Διονύσιος του Ζήνωνος του Θεοδώρου από τη Βηρυτό, ευεργέτης, για χάρη του
εαυτού του και των παιδιών του, στους πατρώους θεούς).
Ελληνιστική
περίοδος, 100 π….
ΣΙΓΙΛΛΙΟΝ 3
Ίσον
απαράλλακτον του ήδη εκδοθέντος πατριαρχικού και συνοδικού σιγγιλιωδούς
Γράμματος αναιρετικού της σταυροπηγιακής αξίας και χάριτος του κατά την
επαρχίαν Κορίνθου κείμενον Ιερού μοναστηρίου του αγίου Δημητρίου στεφάνι
επιλεγομένου.
Υπογραφή
Και προς πάντα
μεν απλώς τα θεία σκηνώματα η εκκλησιαστική εποφείλεται μέριμνα και κηδεμονία
πολλώ δε μάλλον και δικαιότερον προς τα κατά μέρος κείμενα ιερά και σεβάσμια
καταγώγια, εν αυτοίς γαρ και ηθών κοσμιότης ασκείται και σωφροσύνης τρόπος
εκδιδάσκεται και της υπομονής το σωτήριον καταρτίζεται κλέος, όθεν και πολυδώς
την ευστάθειαν αυτών η καθ΄ ημάς του Χριστού μεγάλη εκκλησία πραγματευόμενη,
νυν μεν αξία σταυροπηγιακή τιμά και σεμνύνει τα προνομίου τοιούτου δόμενα, νυν
δε εις ενοριακήν τάξιν μεταρυθμίζει, και τη αμέσω διοικήσει των κατά τόπυς
αρχιερατευόντων ανατίθησιν όσα διά κατάχρησιν της επιχορηγηθείσης
σταυροπηγιακής χάριτος εξίστανται των όρων της ευσταθείας και της
επιχορηγηθείσης σταυροπηγιακής χάριτος εξίστανται των όρων της ευσταθείας και
της απαιτούμενης τω μοναδικώ χαρακτήρι εκπίπτει σεμνότητος όπερ αναγκαίως διέγνωσται ήδη εξέτασται περί
του εν τη επαρχία Κορίνθου κειμένου Ιερού και σεβασμίου μαναστηρίου, του επ΄
ονόματι του αγίου Δημητρίου τιμώμενον και στεφάνι επιλεγομένου, τούτο γαρ
ανέκαθεν ενοριακόν υπάρχον, επί της αγιωτάτης πατριαρχίας του αοιδήμου
προκατόχου ημών κυρού Νεοφύτου, εμφανισθείσης τη εκκλησία κοινής αναφοράς των
περιοίκων χριστιανών, την επαπειλουμένην αυτού ερήμωσιν εκ των συχνών επιθέσεων
και παντείων επηρειών και ζημιών διαγγλούσης η εκκλησία προχείρως πάνυ
πατριαρχικόν αυτοίς και σταυροπηγιακόν αναδείξασα, τετίμηκε το της αδουλωσίας
προνομίω, και γράμμα πατριαρχικόν και συνοδικόν εν μεμβράναις σιγγιλιώδες επί
τούτω εξέωκε, παραμυθησαμένη τοιώδε τρόπω την συμφοράν και την περί τα τοιαύτα
αξιόχρεων αυτής πρόνοιαν επιδεξαμένη. Μετά δε τούτου έτερον εξεδόθη γράμμα
σιγγιλιώδες επί του αοιδήμου κυρού Γεράσιμου ανατρεπτικόν μεν των
σταυροπηγιακών προνομίων εκείνων επικυρωτικόν δε της ης έλαχεν ανέκαθεν
ενοριακής τάξεως, και διήρκεσεν άχρις ημών η διαίτησις αύτη. Αλλά προ δύο ήδη
ετών ικεσίας ενθέρμου γενομένης παρά των περιοίκων εκεί χριστιανών, αναφοράν
κοινήν δι΄ ενός των μοναζόντων απεσταλκότων τη εκκλησία και μόνην σωτήριον και
συνεκτικήν της απαιτυμένης ευσχημοσύνης και σεμνότητος των ασκουμένων, και κατά πάντα
τρόπον τοις συμβαινούσαις μοναστηριακαίς ανάγκαις και χρείαις συντελεστικήν
προβαλλομένων της σταυροπηγιακής χάριτος την διαψίλειαν τούτων ένεκα εξεδόθη
και εφ΄ ημών , ώσπερ και εν αρχή της μεταρυθμίσεως αυτού τότε, Γράμμα
εκκλησιαστικόν εν μεμβράναις σιγγιλιώδες ανακλητικόν και επικυρωτικόν της
δυνάμεως των γεραρών εκείνων πρεσβείων α είχε τούτο καλώς είγε και τα του
τέλους ανάλογα εφαίνετο τω αγαθώ και προνοηκοτάτω σκοπώ της εκκλησίας, νυν δε
παν τουναντίον ώφθη και εις κενόν απέβη πάσα ελπίς αγαθή. Ο γαρ ιερώτατος
μητροπολίτης Κορίνθου γράψας επιτέλους τη εκκλησία εφάνη ου μόνον εν δεινώ την
από της ενοριακής εις σταυροπηγιακήν τάξιν μεταβολήν εκείνην ποιούμενος, και
προσυλαιόμενος υπό φιλοτιμίας αλλά και εν αληθή γραφή προσαναγγέλων την
επικομήσασαν κατάχρησιν και ιδιορυθμίαν εν τω ιερώ τούτω καταγωγίω πάσα γαρ
σεμνότης μοναδική και ευσχημοσύνη αυτίκα εκείθεν εφυγαδεύθη και αποκέκλεισται
αντιεισήχθη δε παν είδος αθεμιτουργίας και αναιδείας μέθαι τε κρεπάλαι μετά χορών
και τυμπάνων και ασμάτων σατανικών,*(*Όλη η παπαρολογία μόνο γι΄αυτή την φράση!!!) και αυτά δη τα αίσχιστα και μάλλον άξια
σιγής, άπερ ου μόνον εις μίμησιν κινεί τους ορώντας και ακούοντας ευσεβείς και
σκάνδαλα τρόποις αλλά και φθοράν εσχάτην επαπειλεί και ερήμωσιν της του ιερού
μοναστηρίου προδήλως επί τοσούτον γαν προήλθον ιδιορυθμίας τε θρασύτητος οι τω
μοναδικώ επαγκέλματι εγκαλωπιζόμενοι εκείνοι ιερείς και τοσούτον των ιερών
εκείνων της σταυροπηγιακής ελευθερίας προνομίων κατεχρήσαντο, ώστε διά το μην ευτυχείν
την εκ του σύνεγκυς εποπτείαν και επετίμησιν ενεφάνισαν αθρόον τον επιβάτην
λογισμόν απορρίψαντες την τε καλώς αγχουσαν ευλάβειαν από κτήσαντες και έξω της
νύσσης θεόντες καθ΄ άπερ ίπποι θερμοί και δυσκάθεκτοι καίτοι πολλάκις της
ιερότητος αυτού αρχιερατικώ χρέει, και διδάξαντος αυτοίς και παρεναίσαντος τα σωτήρια και την εκκλησιαστικήν ένδικον προς
ταύτα αγανάκτησιν και βαρυτάτην παιδείας υπομνήσαντος τε υποδείξαντος. Ταύτα
γουν ήδη συνοδικώς πολαχόθεν πληροφορηθέντες και εξ ων εν αληθεία η αυτού
ιερότης τη εκκλησία εδηλοποίσεν, απεεδεξάμεθα την αίτησιν αυτών ευμενώς, και
έγνωμεν αύθις εις την προτέραν ενοριακήν τάξιν μεθαρμώθασθαι το ιερόν εκείνον
καταγώγιον, και αφελεείν επ΄ αυτού τα προνόμια της σταυροπηγιακής αξίας, ως
αφορμήν τοιούτων καταχρήσεων παρασχόντα τοις αφορμών αείποτε τοιούτων
ιμειρομένοις εκείνοις μοναχοίς. Και δη γράφοντες συνοδικώς πρώτον μεν ακυρούμεν
άρδην και αντρέπομεν το προ δύο ετών επί τω προκδοθέντι εκείω του αοιδίμου
κυρού Νεοφύτου εκδοθέν ημέτερον πατριαχικόν και συνοδικόν σιγγιλιώδες γράμμα ως
μη σύμφωνα τη κοινοφελή ημών προθέσει εξενηνοχός τα αποτελέσματα. Ίνα μένη
άκυρον εις το παντελές και ανίσχυρον και ως χάρτης άγραφος λογιζόμενον είτα δε
επικουρούντες το επί τοις πατριαρχείοις του αοιδήμου κυρού Γερασίμου κατά τα
1791 του Χριστού σωτήριον έτος εκδοθέν, συνωδά τούτο αποφαινόμεθα, ίνα το
διαληφθέν ιερόν μοναστήριον του αγίου Δημητρίου, το πλησίον του χωρίου στεφάνι
κείμενον, και ούτως επιλεγόμενον μετά πάντων των κτημάτων και πραγμάτων και
αφιερωμάτων αυτού υπάρχη ως και πρότερον, ούτω και ήδη και εις το εξής άπαντα
χρόνον και λέγηται, και παρά πάντων γιγνώσκεται ενοριακόν, πάσης της εξαρχικής
απαιτήσεως απηλλαγμένον, και μηδενί μηδέν η λόγω υποταγής ή λόγω εξαρχιακού
δικαιώματος οφείλον διδόναι το σύνολον, αλλ΄ υποκείμενον ολοσχερώς τη αγιωτάτη
μητροπόλει Κορίνθου, ως κτήμα αυτής αναφαίρετον και αναπόσπαστον, κρινομένον τε
και ανακρινόμενον κυριαρχικώς και δεσποζόμενον και διεξαγόμενον υπό τε του ήδη
κανονικού κυριάρχου αυτής και των μετά ταύτα μονίμου αυτών διαδόχων οφείλουσι
δε και πάντες οι εν αυτώ συνασκούμενοι πατέρες γιγνώσκειν εις το εξής προστάτην
πνευματικόν, και γνήσιον κυριάρχην, δεσπότην τε και εξουσιαστήν μόνον τον κατά
καιρούς μητροπολίτην Κορίνθου, και μνημονεύειν του κανονικού αυτού ονόματος εν
πάσαις ταις ιεραίς τελεταίς και ακολουθίαις, έχοντος ελευθερίας, και τα
αρχιερατικά πάντα διαπράτεσθαι μετά της του ιερού συνθρόνου εγκαθιδρύσεως
χορηγείσθαι τε αυτοίς τα ψυχοφελή και σωτήρια και διευθύνειν πάντας και τη
ευάρεστον και σεμνήν και τω μοναστικώ βίω αρμόζουσαν πολιτείαν. Επί πάση δε τούτοις
οφείλωσι απαραιτήτως απομένειν τη αυτού ιερότητι, ως κανονικώ αυτών αρχιερεί
και κυριάρχη πάσαν ευλάβειαν και τιμήν και πάσαν υποταγήν και ευπειθείαν,
παρέχοντες αυτώ ευγνωμοσύνην και δίχα τινός εναντιότητος και δυσαρεσκείας και
τα ανέκαθεν τεταγμένα και ειθισμένα ετήσια και ανήκοντα της αυτού ιερότητι
δικαιώματα του αυτού Θ΄ επινεμήσεως S΄ 1818 κατά μήνα μάρτιον.
Κύριλλος ελέω
θεού (ΓΙΑΧΒΕ!!!) Αρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης και
Οικουμενικός Πατριάρχης.
Ο Καισαρίας
Ιωαννίκος, ο Εφέσου Διονύσιος, ο Ηρακλείας Μελέτιος, ο Κυζίκου Κωνστάντιος, ο
Νικομηδείας Αθανάσιος, ο Χαλκιδόνος Γεράσιμος, ο Δέρκων Γρηγόριος, ο Βερροίας
Ζαχαρίας, ο Αθηνών Γρηγόριος , ο Κρήτης Γεράσιμος, ο Σίφνου Καλλίνικος, ο
Σεβρών Δοσίθεος.
=======================================================
***
Ω φίλε ΠΑΝ
τε και άλλοι όσοι τήδε θεοί, δοίητε μοι καλώ γενέσθαι τάνδοθεν έξωθεν δε
όσα έχω, τοις εντός είναι μοι φιλία, πλούσιον δε νομιζοιμι τον σοφόν. Το δε
χρυσούν πλήθος είη μοι όσον μήτε φέρειν μήτε άγειν δύνατ άλλος ή ο σώφρων.Ω φίλε(αγαπητέ) ΠΑΝ (Δημιουργέ που έχεις φτιάξει το ΠΑΝ), και σεις άλλοι θεοί, όσοι λατρεύεστε εδώ ,κάνε τε με να γίνω ωραίος εσωτερικά(στην ψυχή). Τα δε υλικά αγαθά, όσα έχω, κάντε τα να βρίσκονται σε αρμονική σχέση με τις ιδέες μου. Να νομίζω πλούσιο μόνο το σοφό, και να έχω τόση περιουσία, όση θα ήταν αρκετή να έχει και να ανέχεται, όχι άλλος άνθρωπος αλλά ο σώφρων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Πλάτων(Φαίδρος, 279 B-C)
===================================================
19/07/12
Σωτήρης Ριζόγιαννης
===================================================
Υ.Γ.
Είμαι Έλλην, ως εκ τούτου δεν δύναμαι να είμαι Χριστιανός!
