«Σκότωτο είναι Αϊτόπουλο! (Έλληνας)»/ ΓΕΡΜΑΝΟ-ΤΣΟΛΙΑΔΕΣ- ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ/ ¨Η Βία της Βίας¨

 Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις (Κατά Ελλήνων!) υπό Γερμανών μαζί  με Τσολιάδες/Ταγματασφαλιτες- το Μάιο του 1944 – στον ορεινό όγκο περί των χωριών του Στεφανίου, Αγιονορίου Αγγελοκάστρου, Αγιάννη, Λιμνών ,Αραχναίου και !

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΒΑΣΙΛΗ  ΓΡΙΓ.ΜΙΧΑΛΟΥΡΟΥ

(Συνέντευξη-Αύγουστος 2012)

Γεννήθηκα  17-1- 1927,του Αγίου Αντωνίου, ήμουνα (τότε) 18 χρονών. Είμαι ο μόνος επιζών(από τους συλληφθέντες τότε από τους Γερμανούς οι άλλοι)  έχουν πεθάνει όλοι. Εφτά ημέρες κράτησε η επιχείρηση.

Ξεκίνησε η επιχείρηση απ΄κάτου (Από τα χωριά, Άγιο Βασίλειο ,Κλένια -από τους πρόποδες της οροσειράς). Οι Γερμανοτσολιάδες ένας εδώ! Ένας εκεί! Ένας εκεί! Και! Προχωράγανε και προχωράγανε και προχωράγανε και ήρθανε δω πέρα ήρθαν στη ράχη ,στη ψιλή ράχη κατά που βγαίνει ο Ήλιος στο αυχένα. Τσει πάνου είχα και γω τα πρόβατα και με συλλήβουν και μένα νε . Τον Γράτσο (Αδελφός - Δημ. Γριγ. Μιχαλούρος) τον βρήκα τσεί, (να τον έχουν συλλάβει) (πάρα)πέρα με τον Στρέψο (Νικόλαος Ευαγγ. Μπαλάφας). (Άλλοι συλληφθέντες εκεί στη ράχη) ήσαν ο Παναγιωτάτσης(Παναγ. Πούλος) ήτανε ο Αντώνης ο Κοκκάλας (Αντώνης Παρασκευάς), ο  Μπάρμπα-Θωμάς (Θωμάς Καραντούνιας). (ο) Ντεκές (Αντώνιος Πάστρας), ο Μπάρμπα-Χρήστος ο Ρούτσιος,  ο Μπάρμπα-Χρήστος ο Μπούρας , ο Μπάρμπα-Χρήστος ο  Κάβουρας (Χρ. Παπαδόπουλος), ήμασταν 14 άτομα . Μας πίανε κει!

 Ο Χοντράκος (Γεώργιος Δ. Πάστρας), -εγώ δεν ήξερα μου τόπαν οι άλλοι- πάει πετάει τη μαντύα κει κάνα 20ριά -30  μέτρα κάτου, απεκεί που μας πίασανε, αλλά τα έγγραφα και τα πιστόλια τα πήγε παρακάτου (άλλα )20 m και τα κρύψε σε μια πατουλιά και τότε οι Γερμανοί πήγαν και ψαχουλεύσανε κει, που είχε πετάξει την μαντύα και δεν τα βρήκανε. Εάν τα βρίσκανε; Εκεί  θα μας σκοτώνανε ,αλλά ήταν έξυπνο παιδί τα βαλε παρακάτω. Εκεί θα μας σκοτώνανε!

Λοιπόν άκουσε να δεις! Ερχότανε οι αυτοί..! (Γερμανοί ,Ταγματασφαλίτες) έτσι φάλαγγα! Ήμουνα με τον Τζιμοκάβουρα(Δημ.   Χρ. Παπαδόπουλο) στην επάνω μεριά. Από κάτου τσείνος απού πάνω εγώ . Του λέει ο τσολιάς:«Πούθε πάνε οι αντάρτες ρε;» . «Οοοοο..ου ..!!! -Δεν ξέρω !»Ήταν κουτοκρίαρο τσείνο . «Σκότωτο!»  του λέει ο διπλανός «σκότωτο είναι αϊτόπουλο» του λέει! Τ΄ακούω γω τώρα απού πάνου «Περνάνε, ρε Μπάρμπα περνάνε!»» του λέω. -« Ήσαν πολλοί ;» -«Ήσανε! Ήσανε κάνα δεκαπενταριά είκοσι!». [Ενώ εγώ ήξερα την προϊγούμενη μέρα (ήσαν) πενήντα εξήντα αντάρτες εδώ. Ήταν ο λόχος (του ΕΛΑΣ) του Τσιμπουράκη εδώ! (ο Τσιμπουράκης ήταν κάποιο στέλεχος στον ΕΛΑΣ το παρατσούκλι το πήρε και ο Στεφανιώτης- Χρήστος Παυλ. Μπούρας αντάρτης του ΕΛΑΣ ,τραυματίστηκε 24-12-44 στα Δεκεμβριανά).]

Λοιπόν και! « (ε)Λάτε κοντά» (μας είπαν), όποιος έλεγε «δεν ξέρω» είχε σκότωμα. Τελείωσε! Όποιος έλεγε  «δεν ξέρω» είχε σκότωμα! Σιαπέρα που πηγαίναμε και βρίσκαμε (άλλους και) είπαν « Όχι δεν ξέρω».Είχε σκότωμα !

Ήτανε ποιο γρήγορα από τώρα (Απόγευμα) .Κατευθυνθήκαμε το βράδυ σιακάτου σιακάτου μας κατεβάσανε κάτου στου Ραντίτσα τα γαλάργια. Στα ριζά, βορείως της ψηλή ράχης, (Ανάμεσα Κλένιας και Αγίου Βασιλείου)  . Λοιπόν εκεί διανυκτερεύσαμε. Ήταν και ένας Κρητικός, ο οποίος το πρωί την έκανε, έφυγε ,έκανε τάχα πως  έκανε το νερό του πάρα πέρα κει. Την έκανε! Ήτανε  εδώ στην (Περιοχή) ήταν οργανωμένος και αυτός πιασμένος !Ήτανε από αυτούς που κατεβαίνανε κάτου!

 Μετά ,πάμε πέρα!

Κροταλίζανε τα πολυβόλα μέσα στη κλεισούρα από πάνου κατά  Αϊνόρι (Αγιονόρι) και λέμε ότι κτυπηθήκανε με τους αντάρτες! Τώρα λέμε εδώ θα μας σκοτώσουνε όλους. Κροταλισμός!!! *{*ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΡΩΝΙΑ: Στις 28/07/1822 στη ¨Μάχη του Αγιονορίου¨,  στην ίδια περιοχή δεν κροταλίζανε πολυβόλα βαρβάρων θερίζοντας Έλληνες, αλλά αντιλαλούσαν στους εκεί μεγάλους βράχους οι κλαγγιές των σπαθιών του ΝΙΚΗΤΑΡΑ και των παλικαριών του όπως και το ροβόλισμα στις κατωφερειές ,των θερισμένων κεφαλιών Τούρκων!!!}.

 Τότε ήτανε !*(*Όταν εκτέλεσαν εν ψυχρό ,και με σήμα κατατεθέν την χαριστική βολή 16 Αγιονορίτες, τους στημένους ομαδικά των περισσοτέρων σε μιά ξερολιθιά , στην θέση ΠΑΡΑΣΠΟΡΙ και άλλους 4 προς το μέρος του χωριού Λίμνες!) Ναι τότε ήτανε! Ο Στρέψος ήταν κοντά (παρόν στη εκτέλεση) Ο Στρέψος ήταν πάνου τον είχαν κοντά, τον είχε πάρει ο οπλοπολυβολητής βοηθό για (να κουβαλά) τα  κουτιά με σφαίρες τους.

[Η έναρξη έγινε (των επιχειρήσεων)και έφτασε στο Αγιονορίτικο πηγάδι  κάνανε γραμμή επάνου μέχρι κάτου στο Αϊνορίτικο πηγάδι οι Γερμανοί. Την άλλη μέρα… (Από την σύλληψη μας, εκτέλεσαν τους δύο Στεφανιώτες στο χωριό Λίμνες) Δεν πρέπει να κάνω λάθος .]

Τέταρτη μέρα και ανεβήκαμε επάνου,(Στα βουνά προς Αγγελόκαστρο) κείνη τη μέρα βρήκαμε ένα μετόχι, τσει ένα καλύβι κάποιος είχε  και τουτουμάκια μέσα και το θυμάμαι που τα βράσαμε φάγαμε και…. το πρωί μας δώσανε οι Τσολιάδες- οι Γερμανοί  μια χύτρα τόση εδώ! (και μας είπαν) «και θα πάτε πάνου τώρα»!

 Ένας Γερμανός ήταν εδώ έπαιρνε από την σούπα! Πηγαίναμε παραπάνου, ο άλλος, παραπάνου ο άλλος, παραπάνου ο άλλος. Για να καταλάβεις σαν να βγεις ριζά αποκάτου, να βγεις στην ψηλή ράχη απάνου.      Επάνου εκεί  βρήκαμε  τον Στρέψο και έκλεγε-ο Νίκος ο Μπαλάφας - από τον φόβο του. Ήταν μπροστά που σκοτώσανε τους Αγιονορίτες.
         Και ήτανε και ένας Υπολοχαγός Παπαγεωργίου * (*Στήν επαγγελματική μου σχέση μάλλον γνώρισα απογονό του αρνητικώς και ομοίου αυτού !!!) ο οποίος είχε κάνει φυλακή με τον πατέρα σου και τον πατέρα μου! Ναι! Που να ξέραμε εμείς να του λέγαμε ότι εμείς είμαστε παιδιά του τάδε!Είχε γίνει ταγματασφαλίτης και μας λέει: ¨Παρηγοράτε τον πατριώτη σας ρε, παρηγοράτε τον πατριώτη σας ρε" Κορόϊδευε! (Επειδή έκλαιγε ο Στρέψος)  

Τον πλησιάσαμε κρυφά εμείς (τον Στρέψο) από δω απ΄ εκεί και μας τόσκασε «Σκοτώσανε τους Αϊνορίτες» μας είπε  «Σκοτώσανε τους Αγιονορίτες» κι΄ έκλαιγε!

(Ήμαστε συλληφθέντες ) 14 Στεφανιώτικα .Έφυγε ο Μπάρπα-Χρήστος ο Μπούρας, ο πατέρας της Πινιός! Τουχε πεθάνει η κοπέλα και τον αφήσανε.(Τους έφυγε και) ο Χοντράκος! Μάλλον την Τρίτη μέρα . Ήταν μαζί με τον Γκέτα. Προς το βράδυ, του λέει του Γκέτα «εγώ θα φύγω» και του λέει (του Γερμανού ο Χοντράκος) «να κάνω το νερό μου» και μην τον είδες!!! Στο Στεφάνι! (Έτσι απέμειναν 12 Στεφανιώτες αιχμάλωτοι). Εάν δεν δραπέτευε ο Χοντράκος (Ήταν στέλεχος του ΕΑΜ )   θα μαθαίνανε ποιος ήταν και θα μας εκτελούσαν όλους ,γιατί θα λέγανε. «Δεν τον ξέρατε ποιος είναι; Γιατί δεν τον μαρτυρήσατε;» [(Ο Χοντράκος) Ήταν ευπρεπισμένος, κουκάκι (καπέλο), πουκάμισο άσπρο και τσεί στο πολιομονάστηρο στην παλιά φανερωμένη, οι Γερμανοί (τον κτήπαγαν) ταβ, τουβ,  ταβ κλωτσιές ,λοιπόν και του πε ο Μπαρπα-Θωμάς, ήταν κολλητός του ο Γιώρης! «Σούπα φτιάχτω κουκάκι σου- φτιάχτω κουκάκι σου(Πειρακτικά!)»]

Και από κει κατεβαίνουμε κάτου προς Κολόνιτσα . Η Κολόνιτσα είναι Λιμνιάτικο και Αγιανιώτικο μέρος. Στη Κολόνιτσα,  στα ριζά της ,είχε μια λάκα μεγάλη είχαν σκοτώσει έναν Αγιανιώτη εκεί !

Προχωράμε πάρα πέρα, πίσω από την Κολόνιτσα και να τύχη στο μονοπάτι που πηγαίναμε εκεί ήταν ένα καταφύγιο. Είχαν σκάψει, είχαν φτιάξει ένα καταφύγιο και είχαν τυριά  μέσα και ήταν πατέρας και παιδί ..! Τραβάν και ρίχνουν μια  χειροβομβίδα μέσα (στο καταφύγιο) οι Γερμανοί  και δεν πιάνει και τους βγάζουν όξω και τους πλακώνουν στο ντουφεκίδι ,Νταβ-ντουβ Ντάβ-Ντούβ, Νταβ-Ντούβ! Τώρα η στρούγκα ήταν (σαν)εδώ και κάτου στα λώνια (80 μ) ο πατέρας είχε φτάσει και είχε πέσει στη άκρη της στρούγκας και δώ (στο πρόσωπο) ήταν άφρη τα αίματα ! Το παιδί έπεσε παραπάνου και πήγε ο Γκέτας,(Γεώργιος Παρασκευάς, ο οποίος) τράβαγε το μουλάρι του γερμανού και πήγε και το εκτέλεσε (ο Γερμανός το παιδί) .Του έδωσε την τελειωτική, την χαριστική βολή.

Λοιπόν! Προχωράμε παρακάτου ήταν ένας και είχε πρόβατα  και του λέν «πούθε πάνε οι αντάρτες;».- « Δεν ξέρω !» Του λέει ο τσολιάς «θα πω του Γερμανού να σε σκοτώσει μαρτύρα !» - «Δεν ξέρω  ρε πατριώτη!» Λοιπόν ,του λέει του Γερμανού «σκότωτον!». Ανεβαίνει ο Γερμανός πάνω σε ένα πεζουλάκι  και του τραβάει…!  «Μη με σκοτώνεις ρε πατρίδα έχω τέσσερα παιδιά λυπήσου με !»  και του τραβάει τώρα μία αυτός ,κτύπαγε (σημάδευε) την καρδιά γκαπ, του τραβάει μία εδώ (στη καρδιά) αλλά τον πήρε ψιστρά, θυμάμαι που τον έτσιουξε ! «Μη με σκοτώνεις!»- « Μη με σκοτώνεις!» .Υφερε γύρω , ύφερε γύρω ταβ του την έριξε πάνω  από τ΄ αυτί στο κεφάλι ! [Με εντολή του Ταγματασφαλίτη –Τσολιά.(Οι Ταγματασφαλίτες) που ήσαν πολλοί και φοράγανε αυτή την κοντή μαντία , είχαν βγει  γραμμή μαζί με τους Γερμανούς]. 

Στην Ντάρνιζα ήσαν δύο τσολιάδες (Ταγματασφαλίτες)  που μας φυλάγανε και εμείς είμαστε  20 άτομα και του λέω του Μπάρμπα Θωμά Καραντούνια «Δεν τα λυντζάρουμε  και να φύγουμε  ρε Μπάρμπα Θωμά;» Με κοίταξε με κοίταξε ο Μπάρμπα Θωμάς και μου λέει «Θα σκοτώσουν όλων τον κόσμο μπροστά  θέλεις; Θα κάτσουμε δώ και ότι μας συμβεί !» είπε «και με το καλαμπουράκι… και!» . Θα σκοτώναν τον κόσμο όλον, μπροστά που κάναν την επιχείρηση, όποιο βρίσκαν θα σκοτώνανε .Ήταν ποιο ήρεμος. ΄Ηταν ώριμος ο Μπάρμπα Θωμάς  και τώρα άμα μούλεγε μένα,(ορμάμε)! Ναι εγώ ήμουνα τσακάλι…! (θα τους κανόνιζα -αφόπλιζα!) .

Τελικά  ήρθαν σιδηρόφρακτες φάλαγγες στην εκκλησία (Στον Αγιο Παντελεήμονα προς το Αγγελόκαστρο) με κάτι ντουντούκες .Γερμαναράδες με κάτι ταινίες (σφαίρες) !! Τι να βλεπες !

Είχαμε (κοντά στην Επιχείρηση)έναν Αυστριακό γιατρό ο οποίος μας έλεγε «8 ημέρες εσείς στα σπίτια σας , 8 μέρες σείς στα σπίτια σας».

Από τον Άγιο Παντελεήμονα έρχεται σε μας που είμαστε στη Λεμώνα (περί τα 150 μέτρα από την εκκλησία ) ένας Γερμανός πούχαμε , που ήταν ένας σκληροτράχηλος. Έρχεται  κάτου τώρα και είχε και κράταγε ένα καλάμι που είχε από πάνου ένα ζουμπά  ,και κατεβαίνει κάτου και λέει «Σκλάβεν σ..!!!!» και τον παίρνει ο  γιατρός Αυστριακός και τον πάει πέρα  (σαν) από δώ τριάντα μέτρα και όπως φαίνεται του είπε «είναι αθώοι, είναι ,είναι …!  Και κει είπε ο Μπάρμπα Θωμάς «τώρα κρίνεται η τύχη μας» και γυρίζει (ο Αυστριακός) και μας δίνει τεσσεράμιση κουραμάνες. Πινάγαμε! Κανα άντερο τρώγαμε ,κανα….. αυτό! Της κακομοίρας!

Τελείωσε η επιχείρηση

 Έξη μέρες έξη βράδια ομηρίας. Ένα βράδυ (Διανυκτερεύσαμε) στου Ραντίτσα, ένα στη Ντάριζα από πίσου .Την άλλη μέρα διανυκτερεύσαμε στην κάτου μεριά στον Αγιάνι από δω στο Αγιανιώτικο ,είναι ένα πηγαδάκι και γύρω κάτι αμπελάκια και από κει μπαίνουμε στη Στιμώνα μια στενόμακρυ λάκα ,Αγγελοκαστρίτικη (και)διανυκτερεύσαμε, ήσαν κάτι γούβες πηγάδια. [και κει έχει μια εκκλησία τον άγιο Παντελεήμονα ], και από κει διανυκτερεύσαμε μία παρ ακάτου σε μια μεριά προς Αγγελόκαστρο που το λένε Γκράβα στα αρβανίτικα, στο χέρωμα και άλλες δύο από δω ( προς την Αργολίδα!).

[Εκεί στις στρούγκες στον Αγιάνι μας έκοβε το κρύο  ο  Μαστρομήτσος (Αδελφός -δύο ετών μεγαλύτερος. "Γράτσος" στο παρατσούκλι λόγω οτι το σωματότυπό του έμοιαζε με του περιβόητου ληστή και συνεργάτη των κατακτητών Ιταλών, "ΓΡΑΤΣΟΥ"!) βρήκε ο μάρος  μια λιοπάνα -προκόβα και την φέρει μου λέει «Κάτσε δω απάνου ! Μη φύγεις τ΄ άκουσες;». Κάθισα- κάθισα εγώ . Ήτανε ένα από δώ από τον Αι-βασίλη ο Μπρόκος - ο αδελφός του είχε σκοτώσει τον  Νικούλι -ο Νικόλας  ζούσε ακόμα δεν ξέρω ζει τώρα;- Λοιπόν μόλις σηκώνουμαι εγώ, πάει κάθεται τσείνος στη μπροκόβα.   Έρχεται ο Μαστρο-Μήτσος τον βουτάει την Παν… σου!  Λι..κο..ντα..τι.. !Τον πετάει κείθε πέρα ! Μα θέλαμε  να κοιμηθούμε το βράδυ!]

 Και από κει προχωράμε περπατώντας  για Λίμνες  περνάμε την Κολόνιτσα περνάμε το Τσέρο. ( Εκτός τους Στεφανιώτες μαζί μας) είχαμε και   Αγιανιώτες  2-3 ,είχαμε Αγιοβασιλιώτες  2-3 και είχαμε και 2-3 Αγιονορίτες  .

Περιμέναμε στις Λίμνες να μας αφήσουν . (στη πορεία αυτή) κατεβήκαμε απ τσει! Εκεί να σου πω, περάσαμε το Ζέρο από κάτι τοίχους και ήτανε του Μπάρμπα Θύμιου (Συγγενής- Λιμνιάτης) η στρούγκα και ψάχνανε οι τσολιάδες και τους φοβερίσανε οι Γερμανοί αποδώαοοοομπουμποου!!!(τελειώνετε!!).

Φτάνουμε στις Λίμνες. Εν τω μεταξύ δεν τους είχαν πάρει (Περισυλλέξει) όλους τους σκοτωμένους από τους Γερμανούς, οι Λιμνιάτες .Στο δρόμο βρήκαμε  5-6-8 δεν τους είχαν πάρει. (Και) όπου τους είχαν πάρει ήταν το αίμα κάτου!!!! Ήταν καταμαύρο !Ήταν θρήνος! Στις Λίμνες σκοτώσανε 85 άτομα !

 Λοιπόν εκεί στις Λίμνες η θειά Κατέρο τσακωνότανε με τους Τσολιάδες «Τι σας κάνανε τα παιδιά! Γιατί τα σκοτώσατε ρε;;;;» Η θεία Κατέρο ήταν αδελφή της μάνας μου. Κατερίνα Γιαννάκη λεγόταν .Σκοτώσανε τα δυό παιδιά και τον πατέρα τους. Εκεί λοιπόν στις Λίμνες μας επιβιβάζουν σε αυτοκίνητα .Δεν ξέραμε… (ότι είχαν εκτελεστεί μαζί με τους άλλους  Λιμνιάτες ,ο Αγγελής Σελιώτης και ο Γεώργιος Μαντζαγρής ή Ρόκος-  -Στεφανιώτες)

Φεύγουμε από τις Λίμνες με καμιόνι και περνάμε, (από)κάπου φαίναται , (στη τοθεσία) ΠΡΟΔΕΥΤΙ ,το χωριό και λέει ο Στρέψος  «Αγναντεύστε για τελευταία φορά το Χωριό»! Φεύγουμε από τσεί κατεβαίνουμε στο Μπερμπάτι κατεβαίνουμε στου Χώνικα . Στου Χώνικα έχει μια πλατεούλα  κι είχε ένα πολυβόλο και λέει  ο Στρέψος «εδώ θα μας εκτελέσουνε» και έκλεγε ο κακομοίρης!

          Από κει πάμε στο Άργος, στη παλιά στρατώνα. Σε ένα δωμάτιο 26 άτομα .Και την ξέρω τη στρατώνα !(Στρατώνες του Καποδίστρια).Απ’ τσεί ,(απέναντι)είχε ένα Δικαστήριο. Μας παν κει μέσα!

 Λοιπόν, το βράδυ μας  τσιμπίσανε οι γέροι ,μας είπαν  για την προπαγάνδα  «μη βγάλετε ανάσα»μας λένε! Μας ρίξανε μια γυναίκα για προπαγάνδα να αποκομίσει (πληροφορίες) !Και να βρίζει (η γυναίκα) τους Τσολιάδες! «Δεν χωνεύω αυτούς τους Τσιολιάδες» (να) λέει ! «Καλά οι Γερμανοί! Και άμα ήτανε οι Γερμανοί ;» «Κι αν ο άντρας μου είναι αντάρτης;». Τσιμουδιά εμείς! Ο ξάρφος ο Δημήτρης Μιχ. Μιχαλούρος τότε κοπάναγε! (φώναζε) «Πάμε όλοι Τσιολιάδες» τουβ «να πεθάνουν οι Κουμμούνες» τουβ! «Θα πάμε όλοι Τσιολιάδες ναιιι !».Το φώναζε για να τ’ ακούσει αυτή (η γυναίκα) τι ήμαστε!

Ξημέρωσε ο θεός .Ο Μπάρμπα Θωμάς φτιάχνει ένα γράμμα για τον Καλή .Ο Καλής ήτανε ένας που πούλαγε βακέτες στη σταραγορά στο Άργος τον είχε νουνό ο Θωμάς ο Καραντούνιας .Του λέει του φύλακα «σε παρακαλώ δίνεις αυτό το γράμμα;». Λοιπόν το πήρε αυτός αλλά ώρα, ώρα 10 παρά   μας βάζουν στη γραμμή από κει πέρα και ένα και ένα στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Ανατολικά ήτανε  η Γκεσταμπό,  είχε στεγαστεί στο σημερινό Δημαρχείο και περνάμε (μέσα)!

Εκεί ο Στρέψος ο κακομοίρης (λέει): «κρύφτεμαι κρύφτεμαι γαμ.. την  Παν…. μου!». (Ήταν εκεί) μια κοπέλα που είχε έλθει εδώ ( Κάποτε στο Στεφάνι) και είχαν γλεντήσει. Είχε ρθεί σαν οργάνωση εδώ! Σαν  οργανώτρια .Είχαν γλεντήσει είχαν κάνει ! Ελληνίδα ήταν αυτή! Του ΕΑΜ; Δεν ξέρω  τι ρόλο έπαιζε! Και μπαίνουμε μπροστά στον Νικόλαο και τον κρύβουμε! 

Περνάει και ανακρίνεται ο Μπάρμπα Χρίστος ο Ρούτσιος- είχαμε μείνει 12 Στεφανιώτες- ήταν ένας από τους επίλεκτους ο Μπάρμπα Χρήστος. Ήταν  ένας από τους καλύτερους πολίτες και έξυπνος  . (Είπε στην ανάκριση) «Περάσανε από τις στρούγκες και  τα πράματα (Γιδοπρόβατα) !Μας είπαν ακολουθήστε μας κοντά! Προθύμως τους ακολουθήσαμε και τώρα δεν ξέρω γιατί μας κρατάτε;».

Ανακρίθηκε και ο Μπάρμπα Θωμάς ο Καραντούνιας και πε αν πιάσεις από Κάβουρα και από τους άλλους, άχρηστοι των αχρήστων (Δεν τα έλεγαν καλά στην ανάκριση!). Και έτσι τρομάξαμε (επί τέλους) να τελειώσουμε .      {Στην ανάκριση ήσαν γκεσταμπίτες  και Έλληνες δεν μας απείλησαν, ήταν το τελευταίο που περνάγαμε}  .

Μετά μας αφήνουνε! Μας  απολύσανε! Δεν θυμάμαι, εάν μας δώσανε κάνα χαρτί . Φύγαμε πέφτουμε στον κάμπο προς του Πρίφτιανι κάτου!

 Ο κακομοίρης ο Αντώνης λιποθύμησε! Ο Αντώνης, μας έπεσε τον συνεφέραμε ,κάτι με λίγο νερά και τον επέρνουμε . (ο Παρασκευάς Δημ. Αντώνιος) [ήταν  ο αδελφός του Αρβύλα σκοτώθηκε, έπεσε ο κακομοίρης μετά, στον εμφύλιο από ατύχημα. Υπηρετούσε τρία χρόνια (στο εθνικό στρατό) και παρά πάνου .Πήγαινε σαν από δω στα Αϊνόρι, πήγε να δει ένα φύλο του και νταλαπάρισε και τάχα μου, έπεσε πίσω και έσπασε το κεφάλι . Του κόψανε και την σύνταξη του Γεροκοκκάλα (πατέρα του)].

          Ο Μπάρμπα Θωμάς ο Καραντούνιας είχε συγγένεια στου Πρίφτιανι είχε κάποιους Δεμαίους,  εκεί  (που πήγαμε στο σπίτι) με μια ταράτσα κι βρήκαμε, είχε μαλακό ψωμί κρασί και ελιές! Μπουζουριάσαμε! (τυλωθήκαμε) . 

Κι από κει την κοπανάω εγώ  με τον Τζιμοκάβουρα και  Αιι ..ντίς (Ποιος μας έπιανε!). Ο Μάστρο Μήτσος(ο αδελφός) ήρθε πίσω από μένα. Ναι περάσαμε (φτάσαμε) δω  ( στο Στεφάνι Κορινθίας, στο δρόμο ) βρήκαμε την Φροσύνη (Την Γυναίκα του Πούλου Παναγιώτη του Χρ. Αδελφού του Ναπολέοντα και μας λέει:) «Μην είδατε τον Πάνο μου;» «Έρχεται ! Έρχεται!»της λέμε

==============================

«Αφού έληξε η σφαγή (Από τους Γερμανο-ταγματασφαλίτες) κατεβαίνουν από πάνω από τη Ζήρια αντάρτες  για να ξαναφτιάξουν τις οργανώσεις .Σκοτώσανε αυτοί (Γερμανοί-Ταγματασφαλίτες) και είχαν σμπαραλιάσει όλες οι οργανώσεις και τώρα είπανε οι αντάρτες «εμείς κτυπάμε την αντίδραση!» Τσαι σκοτώνε τους Κριτσεπαίους, σκοτώνε την Θειά-Κατέρο σκοτώνε την Μπερτζόκo ,γινόντουσαν κάθε μέρα (τέτοια)!
  Πρώτος γραμματέας (στο χωριό) ο Κιαμπούρης, ο Κακαράπης και ο Χάλαρης, φτιάξανε τριανδρία. Μαζευτήκανε οι χωριανοί και λένε τώρα! Πρέπει να στείλουμε πέντε παιδιά (στο αντάρτικο) και στέλνουμε πέντε παιδιά ήταν: Ο Ασίκης (Αθαν. Μιχαλούρος - μετά στο "Χίτικο") .Ήταν ο αδελφός μου ο Γιώρης (Γεώργιος Γρ. Μιχαλούρος- Φονεύτηκε στα Δεκεμβριανά). Ήταν ο Κοτσίκος  (Κώστας Μπαλάφας- Φονεύτηκε ως αντάρτης στον επόμενο εμφύλιο). Ο Μποκοτάκης (Παναγ. Παπαντωνίου). Και ο Κουναβάς (Αναστ. Παπαντωνίου- δεν πήγε στα Δεκεμβριανά)

==========================================================

«και να σου πω; Τούτος από εδώ απ΄το Χιλιομόδι ο ¨Τσελεπής¨ ,ο Καλαράς Σταύρος, ήτανε δω!(Στο Στεφάνι) .Δεν την άφηνε(Την νεολαία)  να οργανωθούνε (Στο ΕΑΜ!) είχε άλλη οργάνωση το ΕΒΑΜ. Ήταν αντιδραστικός ο αδελφός μου ήταν ΕΒΑΜίτης ήτανε…. ! (Ο Γεώργιος Γρ. Μιχαλούρος έγινε ΕΛΑΣ-ίτης και εφονεύθει στα ¨Δεκεμβρινά¨ στην προσπάθειά του να βοηθήσει τον χωριανό του  ΕΛΑΣ-ίτη Χρήστο Μπούρα, μόλις αυτός τραυματίστηκε από σφαίρες)»

===================================================

«Κατέβηκα και γώ στη παρέλαση (στη Κόρινθο),είπε ο Βαζαίος στο λόγο του «Αυτοί οι άξιοι είπαν θα κρατήσουν τα όπλα για δεν τα κρατήσανε;» μίλαγε επάνω από το παλκόνι κάτου στο φλοίσβο ήταν καλός άνθρωπος αυτός αλλά οι οργανώσεις κάνανε λάθη σκοτώσανε κόσμο».

===================================================
Άλλες σημειώσεις:

1.   Οι εκκαθαριστικές επειχειρήσεις των Γερμανο-τσολιάδων-Ταγματασφαλιτών που αναφέρει ο πατριώτης Στεφανιώτης έγιναν από το βόρειο μέρος του χωριού. Άλλες ορδές εξόρμησαν από δυτικά του χωριού από το μέρος των Μυκηνών ,και αυτές κατά την παγανιά τους εκτελούνε εν ψυχρό με σφαίρα στο κεφάλι τον Στεφανιώτη Κατσίγιαννη Χρήστο στη θέση Κανατά-Μάθη κοντά στις Μυκήνες, όπου φρόντιζε το περιβόλι του και τον Χρήστο Βλάχο που φύλαγε τα προβατά του, στη θέση Βαμβακιά με βολή από μακριά ελεύθερου σκοπευτή. Επίσης στη θέση Λάκκα συλλαμβάνουν τους δύο Στεφανιώτες Αγγελή Σελιώτη και Γεώργιο Μαντζαγρή και τους οδηγούν στις Λίμνες όπου τους εκτελούν εκεί με τους άλλους Λιμνιάτες (Σύνολο εκτελεσθέντων στις Λίμνες 87 ανθρώπων αναμεσά τους μικρά παιδιά) .

Μέσα στο ίδιο το χωριό Στεφάνι, το απόσπασμα των βαρβάρων συγκετρώνει τους κατοίκους στην εκκλησία του χωριού και διαλέγει για εκτέλεση 7 άτομα,ίσως και περισσότερους και τους στήνει στο τοίχο. Είχε συμβεί όμως  το τραγελαφικό ,οι προς εκτέλεση που είχαν δοθεί από τους ρουφιάνους δεν είχαν σχέση με το ΕΑΜ αλλά ήταν και εναντίον του! Την τελευταία στιγμή τρέχει η γιαγιά Σοφία Γ. Καραντούνια και επειδή ο Ταγματασφαλίτης Λοχαγός Τρίκκας Γεωργ. ήταν από το γειτονικό χωριό Προσύμνη  όπως και αυτή και ίσως είχαν και συγγενή σχέση, του εξήγησε σχετικά και απεφεύχθη η ροή αίματος μέσα στο χωριό.
Στην αντίσταση "Πήγαιναν-έφευγαν,πήγαιναν -έφευγαν" στον ΕΛΑΣ για "ετερόκλητους λόγους" περί τους 25 Στεφανιώτες!

2.  Οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις , άρχισαν στη περιοχή μας από Τετάρτη 24/05/1944 και για κάποιες μέρες .(Βιβλίο Βαζαίου Εμμ.).Η σύληψη των Στεφανιωτών που αναφέρει ο Βασ. Μιχαλούρος έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 26/05/44, το ίδιο απόγευμα οι βάρβαροι καταλαμβάνε και το Αγιονόρι και την άλλη μέρα Σάββατο 27/05/44 εκτελούν  τους 20 Αγιονορίτες , (από μνήμη κατοίκων). Η εκτέλεση του Στεφανιώτη Χρήστου Κατσίγιαννη έγινε στην εορτή της Αναλήψεως (Πέμπτη 25/05/44)  από μαρτυρία συγγενή του. 

3. Η μητέρα μου έλεγε ότι κατά την παγανιά βρισκόταν σε ένα πηγάδι στο βουνό στη περιοχή Καργιά .Ήταν νιόπαντρη και μικρή 18 χρονών και μόλις συνελήφθηκε από δαύτους, μου έλεγε ότι ένας την πλησίασε της είπε ότι είναι Αυστριακός και με ανθρωπιστικά αισθήματα, της είπε να μη φοβάται, δεν θα την πάρουν και δεν θα την πειράξουν και έτσι έγινε. Μάλιστα βλέποντας τη βέρα στο χέρι της ,έβγαλε από την τσέπη του μια φωτογραφία και της την έδειξε, όπου απεικονιζόταν αυτός η γυναίκα του και τα μικρά παιδιά του.

Κατά πάσα πιθανότητα ο αναφερόμενος Αυστριακός ήταν ο ίδιος με τον γιατρό, τον αναφερόμενο παραπάνω. από τον Βασ. Μιχαλούρο ! Όπως επίσης αναφέρεται ευμενώς , ένας Αυστρικός γιατρός σε μια δραματική μαρτυρία του Θωμά Γεώργα από την Μιδέα!

=================================================================

* "τα Τάγματα Ασφαλείας Άργους, τα ο­ποία τελούσαν υπό τις διαταγές του Ανθυπολοχαγού Βασι­λείου Γκόνου και αποτελούσαν τμήμα του 10ου Λόχου (Ναυ­πλίου) του Τάγματος Κορίνθου.

Ο Λόχος Ναυπλίου των Ταγμάτων Ασφαλείας συγκροτή­θηκε το Μάιο του 1944 με επικεφαλής το Λοχαγό Δημήτριο Μουστακόπουλο και αξιωματικούς τους Λοχαγό Σπυρ. Ρομποτή και Υπολοχαγό Βασίλειο Παπαγεωργίου. Στη δύναμη του εντάχθηκαν επίσης ο Λοχαγός Παναγιώτης Χριστόπου­λος, ο Ίλαρχος Βασίλειος Κωνσταντάς και ο Ανθυπολοχαγός Παναγ. Κολλιόπουλος. Είχε δύναμη 150 περίπου ανδρών α­πό το Ναύπλιο και τα χωριά Ασίνη, Δρέπανο και Αραχναίο."

ΠΗΓΗ: http://argolikivivliothiki.gr/2010/10/18/%CE%BF%CE%B9%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AFCF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1-1941/

---------------------------------------------------------------------------------

Από κατάλογο του Διγενή –Γρίβα, ο Ύπολ/γός Πεζ. Παπαγεωργίου Βασίλειος αρχάς 1944 εντάχτηκε στην οργάνωση ¨Χ¨ , την 4.12.1944 ετραυματίσθη εις την μάχην τοΰ Θησείου.

=================================================================

29-11-12

Σωτήρης Ριζόγιαννης

=================================================================

Υ.Γ.(1)

 Παρατίθενται παρακάτω κάποια αποσπάσματα από το συγκλονιστικό Βιβλίο του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΙΜΠΗ,  σχετικά με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των βαρβάρων το Μάιο του 44΄ και περί των κατοπινών σφαγών, στο χωριό ΑΡΑΧΝΑΙΟ (ΧΕΛΙ- Αργολίδας).

=========================

«Μέσα στην καλύβα βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή τα τρία αδέλφια της οικογένειας Μπιμπή, ο Κώστας, ο Γιώργος και ο Χρήστος…………….

..Έντρομες οι γυναίκες υπάκουσαν στους Γερμανούς, οι οποίοι με παρατεταμένα πάντα τα όπλα τους, οδήγησαν τα τρία αδέλφια λίγα μέτρα πιο πέρα νοτιοδυτικά της καλύβας και χωρίς να περάσει πολύ ώρα, παρά ελάχιστα λεπτά, ακούστηκαν από την καλύβα ριπές αυτομάτων όπλων και αμέσως μετά τρεις μεμονωμένοι πυροβολισμοί. Το δράμα είχε συντελεστεί. Τα τρία παιδιά του Ιωάννη Μπιμπή κείτονταν νεκροί μέσα στους μικρούς θάμνους και επάνω στα αγριολούλουδα που εκείνη την εποχή βρίσκονταν σε έξαρση ζωής, όπως η φύση προστάζει.»

                                                  =========================

Φυσικά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πληροφορίες αυτές είχαν δοθεί μέσα από το χωριό από τα πρόσωπα εκείνα που ψάρευαν με δυο καλάμια, που ήσαν οργανωμένοι στο ΕΑΜ, αλλά πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους και σε αυτούς που διαφωνούσαν με το ΕΑΜ και που γνώριζαν πολύ καλά όλη τη δράση της οικογένειας Μπιμπή.

Η οικογένεια Μπιμπή γνώριζε πολύ καλά το διπλό ρόλο αυτών των ανθρώπων, που πρώτα έβαψαν τα χέρια τους στο αίμα μέσα στις τάξεις του ΕΑΜ και έπειτα πήγαν να συνεχίσουν την δραστηριότητα τους μέσα από τα τάγματα ασφαλείας. Είχαν λοιπόν πάντα το φόβο μήπως η οικογένεια Μπιμπή, κάποια ημέρα γίνει ο κατήγορος τους και γι αυτό το λόγο πάντα είχαν στο μυαλό τους να τους βγάλουν από τη μέση και δύο φορές που τους δόθηκε η ευκαιρία, μία στις επιχειρήσεις των Γερμανών και μία στις επιχειρήσεις των ανταρτών, κατηγορώντας τους την πρώτη φορά για αναρχικούς και τη δεύτερη φορά για αντιδραστικούς, κατάφεραν έτσι να ξεκληριστεί η οικογένεια Μπιμπή, όπως παρακάτω θα γνωρίσουμε

                                                          =========================

Οι φύλακες τους υπέδειξαν τους δύο κρατουμένους και τότε ο ένας από αυτούς που φαινόταν να είναι και ο επικεφαλής της ομάδας, πλησίασε το Γιώργο έτσι όπως ήταν μπρούμυτα πεσμένος, τον κλώτσησε και με αυστηρό ύφος φώναξε. "Σήκω επάνω ρε."

Ο Γιώργος σηκώθηκε επάνω και γύρισε να ιδεί ποιος είναι, οπότε ο αντάρτης μόλις τον αντίκρισε, σάστισε βλέποντας τη μορφή του Γιώργου Μπιμπή, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του τον ικανότατο Λοχία βολής της Μοίρας του Πυροβολικού που διοικούσε στο Αλβανικό Μέτωπο και αμέσως στράφηκε προς αυτόν, τον κοίταξε κατάματα και του είπε:" Βρε Γιώργη εσύ εδώ;"

Ό άλλος κρατούμενος Σπύρος Ζαφείρης που παρακολουθούσε τη σκηνή τα έχασε κυριολεκτικά, μα το μυστήριο δεν άργησε να λυθεί.

Ο αντάρτης που τους είχε πλησιάσει ήταν ο Διοικητής της Μοίρας του Πυροβολικού όπου από το 1939 υπηρετούσε την θητεία του ο Γιώργος, ο οποίος σαν λοχίας βολής ήταν τότε ο αγαπημένος του Λοχίας γιατί πραγματικά θαύμαζε την ικανότητα του και την ευφυΐα του υπαξιωματικού αυτού της μοίρας του. Αμέσως ο Λοχαγός του και αντάρτης τώρα τον άρπαξε στην αγκαλιά του, τον φιλούσε αρκετή ώρα και έπειτα τον πήρε και τον πήγε πιο πέρα , εκεί κάθισαν κάτω από μια συκιά και κουβέντιασαν αρκετή ώρα.

………………………………………..

Ο Αντάρτης Λοχαγός του είπε: " Γιώργο εδώ σε έχουν φέρει για εκτέλεση, είμαι όμως αποφασισμένος να μην αφήσω ποτέ να γίνει ένα τέτοιο έγκλημα, αλλά άκουσε τι θα σου ειπώ. Όλοι μας έχουμε πέσει σε παγίδα. Για άλλο σκοπό ανεβήκαμε στο βουνό και άλλα βλέπουμε να γίνονται. Δυστυχώς όμως είναι αδύνατο να απαγκιστρωθούμε από εδώ. Το τέλος όμως όλων μας δεν το βλέπω καλό. Η Ελλάδα θα καταστραφεί τελείως. Προβλέπω πως θα έχουμε εμφύλιο πόλεμο και δεν θα μείνει όρθιο τίποτα. Για άλλο σκοπό μπήκαμε στο ΕΑΜ και άλλα βρήκαμε μπροστά μας. Πουληθήκανε πολλοί, πήραν πάρα πολλές λίρες και θα καταλήξουμε οπωσδήποτε σε εμφύλιο σπαραγμό, θα σκοτωθούμε όλοι στο τέλος. Θα σας διώξω λοιπόν και τους δύο από εδώ, θα σας στείλω συνοδεία μέχρι τη Νεμέα και από εκεί μόνοι σας θα πάτε στο χωριό σας και σας δίνω μια συμβουλή, στο χωριό που θα πάτε να μην ανακατευθείτε σε τίποτα πια."

                  =========================

«Μεταξύ των ανταρτών βρισκόταν και ο Μυλωνάς που είχε πιαστεί αιχμάλωτος από τους Χελιώτες, στην Τραπεζώνα, ο οποίος ανέβηκε στη μικρή βεράντα του Σχολείου και από εκεί άρχισε να κάνει τις επιλογές των μελλοθάνατων. Είπε εκεί στο πλήθος ότι θυμόταν όλους όσους είχαν περάσει από μπροστά του, εκεί στο Κοινοτικό Γραφείο που ήταν αιχμάλωτος και δεμένος και τον είχαν ραπίσει ή και φτύσει κατάμουτρα.

Πρώτον που αναγνώρισε ήταν ο Δημήτριος Μπιμπής με διακριτικά χαρακτηριστικά, φορούσε στο κεφάλι ένα μαύρο μαντήλι, λόγω πένθους από τον θάνατο των τριών αδελφών του που είχαν εκτελεστεί από τους Γερμανούς. Ο Μυλωνάς τον κάλεσε εκεί κοντά και έδωσε εντολή σε δύο αντάρτες να τον δείρουν και αμέσως άρχισαν και οι δυο να τον κτυπούν μέχρι σημείου που έπεσε αναίσθητος κάτω και ο ένας από τους αντάρτες τον καλούσε να σηκωθεί, αυτός όμως δεν μπορούσε και τότε ο άλλος αντάρτης έσκυψε κάτω πήρε στα χέρια του μία μεγάλη πέτρα και ήταν έτοιμος να την πετάξει επάνω στο κεφάλι του.

Εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε όρθιος ο πατέρας του Δημητρίου Μπιμπή, Ιωάννης Μπιμπής και πηγαίνοντας κοντά στους αντάρτες τους ικέτευε λέγοντας: " Βρε παιδιά όλα μου τα παιδιά τα σκότωσαν οι Γερμανοί, αυτός εδώ μόνο μου έμεινε και εσείς θέλετε να σκοτώσετε και αυτόν;" και αντί άλλης απαντήσεως ο αντάρτης του είπε: "Πατέρας του είσαι εσύ; έλα λοιπόν κοντά μαζί του". Με αυτόν τον τρόπο συνέχισαν τις επιλογές από το πλήθος και κράτησαν εκεί πολλά άτομα, τους δε υπόλοιπους τους άφησαν ελεύθερους.» 

=========

ΠΗΓΗ: Βλέπε ανάρτηση 050

(ΣΗΜΕΊΩΣΗ : Από το Χέλι-Αραχναιο, σφαγιάστηκαν ομαδικά και αγρίως από την ΟΠΛΑ, 63 Έλληνες)

==================

Υ.Γ.(2)

Ως πότε ο ¨Χάρος¨ των αρχεκάκων θα ¨θερίζει¨ Έλληνες!!!

==================

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ "ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ"   http://rozosotiris.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html