ΑΠΟ ΤΑ
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Ε. ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ
Αφού αρχίσαμε πάλι τας εργασίας του χωργιού εγώ κατά το έτος
1942 έγινα πρόεδρος του χωργιού ,δηλαδή κοινοτικός και αντιπρόεδρος ο Γριγώριος
Μιχαλούρος και κατά το διάστημα της υπηρεσίας μας εδιμηουργήθη ένα μεγάλο
πρόβλημα του χωργιού μας .Δηλαδή το τι έγινε.Όταν έφιγαν οι συμαχοί μας οι
εγγλέζοι ,εδώ εις το χωργιό μας παρέμιναν 2 εγγλέζοι και περιφερόσαν γύροθεν
εις τα υψώματα ,αρκετόν καιρόν και με την κάθοδον των ιταλών στατευμάτων της
κατοχής ,οι εγγλέζοι έπρεπε να τους παραδόσουμε η να αναφέρουμε εις τα ιταλικά
στρατεύματα κατοχής ,ότι εις την περιφεριάν μας περιφέρονται δύο στρατιώτες
εγγλέζοι, αλλά εμείς δεν το εκάναμαν αυτό, αν και είχαν κινοποιήση αυστηρές
διαταγές ,να παραδόσουμε ότι όπλα έχουμε και εάν υπάρχουν στρατιώτες εγγλέζοι να
τους παραδόσουμε ,εγώ έφερνα την εφθίνη διότι μου είχαν κινοποίση αυστηρές
διαταγές ,εις τον πρόεδρο της κοινότητος. Μετά παρέλευσιν αρκετού καιρού ,από
τα στρατεύματα κατοχής τα ιταλικά, είχε λυποταξίση ένας στρατιώτης λεγόμενος
Θωμάς ,όπου και αυτός επεριφέρετω πέριξ του χωργιού μας ,δηλαδή εκεί πού
άρμεγαν τα γιδοπρόβατα οι κτηνοτρόφοι ,τσοπάνιδες.
Οι εγγλέζοι μόλις έμαθαν ότι γύροθεν από αυτούς περιφέρεται
και ένας ιταλός ,είτε κατάσκοπος είτε φυγάς ,αυτοί εθεώρησαν καλόν να τον
συλάβουν και να τον σκοτώσουν ,παρουσία ενός τσοπάνου ,λεγόμενου Ναπολέων
Πούλος (1) και εκεί που τον σκότωσαν σε μια ρεματιά ,όπου δεν υπήρχε μια χούφτα
χώμα να τον σκεπάσουν ,αυτό ήταν το άσχημο ,όπου έκαναν οι εγγλέζοι ,μαζί με
τον Πούλο.
Μετά παρέλευσιν καιρού 6-7 μήνες οι ιταλοί καραμπινιέριδες
–Αστυνομικοί- εξαπέλισαν διάφορα μέσα εις το χωργιό μας και ανακάλυψαν τον
σκοτωμένον στρατιώτην ιταλόν .Αφού ανακάλυψαν τον σκοτωμένον οι ιταλοί εις το
χωργιό μας ,ήλθαν ένα τάγμα ιταλοί στρατιώται και συνέλαβαν περί τους 60
κατοίκους και τους οδήγησαν εις τα κρατητήρια του Ναυλίου και άρχισαν οι
ανακρίσεις ,για να ιδούν ποιοι σκότωσαν το ιταλόν στρατιώτην ,από τους
κρατουμένους είμουνα και εγώ έφερνα την
ευθύνην του χωργιού ,γιατί δεν ανέφερα ότι εις το χωργιό μας περιφέρονταν
εγγλέζοι στρατιώτες. Μετά παρέλευσιν 30 ημερών ,όπου μήναμε εις τα κρατητήρια
του Ναυπλίου ,οσότου τελειώσουν οι ανακρίσεις , για να διευλευκάνουν ποιοί
σκότωσαν τον ιταλόν ,μας απέσπασαν, 10 για στρατωδικείον Τριπόλεως, εγώ με τον
Μιχαλούρον Γριγόριον για το στρατόπεδον Καλαβρύτων.
Εκεί όπου είχε περί τους 400 κρατούμενους με την κατηγορία
ότι είμαστε επικίνδυνοι για τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής.(2) Εκεί εις τα
Καλάβρυτα εκάθησα 9 μήνες και με μια διαταγή των ιταλών απολυθήκαμε εκατόν
εννέα αριθ. 109 .(3)
Μετά από εκεί όπου με απέλυσαν ήλθα εις το χωργιό και κάθε
κυριακήν επίγενα εις την Νεμέαν και έδινα παρόν εις την καραμπινερίαν ,αυτό
έγινε αρκετόν καιρόν .Αυτό έγινε όλο το 1942 και μέρες του 43.*
===========================================================
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
*(1) Ο Ναπολέων Πούλος μεταφέρθη ένεκα τούτου σε
στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία
*(2)
Βάση του παρουσιαζομένου εγγράφου, φυλακίστηκαν στα Καλάβρυτα ο πατήρ μαζί με
το Μιχαλούρο Γρηγόριο από 20 Ιουλίου 1942
έως 1ης Απριλίου 1943 ήτοι οκτώ μήνας και είκοσι ημέρες και άλλες 30
ημέρες στα κρατητήρια του Ναυπλίου.
*(3)
Η φυλακή των Καλαβρύτων, ήταν το σχολείο της πόλης το οποίο κατόπιν στο
ολοκαύτωμα (13-12-1943) του έβαλαν φωτιά οι Γερμανοί έχοντας τα γυναικόπαιδα
μέσα των Καλαβρυτινών!
Εξιστορούσε
ο πατήρ ότι οι κρατούμενοι ήσαν κυρίως επιφανείς άνθρωποι(Δήμαρχοι, Πρόεδροι,
Στρατιωτικοί κ.λ.π.) όπως Δήμαρχος Άργους Σμυρναίος(!) ,ο οποίος εξιστορούσε με
δέος σε συγγενή μας, όπως και ο
Γρηγόριος Μιχαλούρος το πώς πλενόταν ο πατήρ με χιόνι: (Βλ. και Ανάρτηση 001)
"Στη φυλακή των Καλαβρύτων, έλεγαν με δέος οι συγκρατούμενοι του πατρός, ότι πλενόταν έξω
στο προαύλιο, γυμνός από τη μέση και πάνω τρίβοντας το χιόνι στο σώμα του, δημιουργώντας
έτσι άχνισμα «θυσίας» προς τον ουρανό."
Όπως
εξιστορούσαν την αμεπτότητα και το αίσθημα δικαίου που εξεδήλωσε ο πατήρ, καθώς
τον είχαν ορίσει υπεύθυνο οι ιταλοί, συσσιτίου-ενεφοδιασμού της φυλακής.
Εντύπωση
του πατρός και έλεγε για ένα συν-φυλακισμένο Σέρβο ... Αξιωματικό
(Συνταγματάρχη!) που δεν ήθελε καθρέπτη για να ξυρίζεται! Θα ήταν ο
αναφερόμενος στο βιβλίο Ε.
Βαζαίου-Ανάρτηση 017 Σελ 21-22 «..Περαίνον το κεφάλαιον του Φαρμακά, κρίνω
σκόπιμον να μνημονεύσω την στιχομυθίαν την οποίαν είχον με τον αείμνηστον
Αντ/χην Σέρβον Ι. Κατά τας πρώτας ημέρας της αφίξεως μας εις Γκούραν: «Άκουσε
Βαζαίο, ντρέπομαι διά το κατάντημά μας. Εις τας Πάτρας είμεθα 180 αξιωματικοί
ανώτεροι και κατώτεροι. Όλοι των υφίστανται τους εξευτελισμούς των κατακτητών
και τους χλευασμούς των πολιτών εις τα καφενεία, και ουδείς έχει το θάρρος και
την τόλμην να κινηθή.
Διά τον λόγον τούτον, μη δυνάμενος να
υποφέρω την ελεεινήν αυτήν κατάστασιν, και παρά τα 52 μου χρόνια, απεφάσισα να
εγκαταλείψω την οικογενειάν μου με την σύζυγον μου και τα δύο μικρά κορίτσια, και να βγώ στα βουνά να
καταταγώ στην πρώτη ομάδα που θα συναντούσα. Το έκαμα γιά να δώσω το παράδειγμα
στους άλλους και δή στους νεωτέρους μου. Αλλά φεύ ουδείς με
ηκολούθησεν.Εξακολουθούν να αδρανούν. Εάν Βαζαίο, εκινούντο οι 900 Αξ/κοί της
Πελοποννήσου εγκαίρως ως ένας άνθρωπος ,θα ηδήναντο να συγκροτήσουν μόνοι των
ένα εξέρετο σώμα,το οποίον και τον ΕΛΑΣ θα συνέτριβεν εν τη γεννέσει τουκαι
τους Άγγλους θα ηξηνάγκαζε να ενεργήσουν κατ΄ όλλον τρόπον και να αφήσουν την
τακτικήν του διαίρει και βασίλευε».Πατριωτικά λόγια ενός αγνού στρατιώτου, ο
οποίος εφονεύθη εις την Μάχην των Καλαμών ως διοικητής του 9ου Συν/τος του ΕΛΑΣ
κατά τον Σεπτέμβριον 1944, χωρίς να ήτο κομμουνιστής.»
Επίσης
στο διάστημα της φυλακής τους Στεφανιώτες επισκέφτηκαν ο αδελφός του πατρός μου Όθων με
τον γιό του Μιχαλούρου Γρ. τον Γεώργιο(φονευθείς αντάρτης του ΕΛΑΣ), πεζοπορώντας
και με ζώα από το Στεφάνι Κορινθίας και άλλη μια φορά σιδηροδρομικώς ο Όθων με
τον άλλο γιό του Μιχαλούρου τον Δημήτρη
(Γράτσο).
Χειρόγραφο ημερολόγιο του Γωργ. Γρ. Μιχαλούρου κατα την επίσκεψη στην φυλακή των Καλαβρύτων
Για
την δεύτερη επίσκεψη εξιστορείται ότι ο «Γράτσος» μόλις είδε απέξω από την
μάντρα της φυλακής τον πατέρα του εκδηλώθει
συναισθηματικά φωνάζοντας τον πατήρ του και οι φύλακες ιταλοί τον
χαστούκισαν και δεν τους άφησαν να δούν τους κρατούμενους και ούτε να τους
αφήσουν διάφορα τρόφιμα που είχαν φέρει
γι΄αυτούς, που τελικά τα άφησαν σε κάποιον Καλαβρυτινό που τους τα παρέδωσε
άλλη μέρα.
**(3)Μετά την φυλάκιση του προέδρου και του
αντιπροέδρου ανέλαβε πρόεδρος στο Στεφάνι ο Παπαντωνίου Δημήτριος του Χρ.
(1894-1967) ο «Ψηλός» που εξιστορείται γι’ αυτόν σχετικά και με το παρακάτω γεγονός από την
έκθεση για το Στεφάνι και τους Στεφανιώτες, του Δασκάλου Μιχ. Μιχ. Ιατρού(Βλ. Ανάρτηση 019) :
[4.
Άξιο μνείας το εξής χαρακτηριστικό που δίχνει το θάρρος και την
αποφασιστικότητα των κατοίκων. Κατά τη διάρκεια της Γερμανο-ιταλικής κατοχής
μια ομάδα ιταλών πήγε στο χωριό για πλιάτσικο. Οι κάτοικοι εξαγριώθηκαν και
αφού συνενοήθηκαν επετέθηκαν αιφνιδιαστικά
άοπλοι στους έκπληκτους ιταλούς τους οποίους αφόπλισαν και δεν επέτρεψαν
να λεηλατήσουν το χωριό.]
ότι πήρε ένα τσεκούρι και απείλησε τον
αρχηπλιατσικολόγο ιταλό «έλα δω ρε ιταλάτσι να σου πάρω το κεφάλι!». Διότι του
φορτωνόταν να πρωτοστατήσει αυτός ως πρόεδρος, του πλιάτσικου των συγχωριανών
του.
=======================================================
24-01-2012
Σωτήρης
Ριζόγιαννης
=======================================================
ΥΓ. ΩΣ
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΣΤΙΣ
ΟΡΔΕΣ "ΒΑΡΒΑΡΩΝ" ΤΗΣ ΝΕΟ-ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΑΣ!
