Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

ΓΕΝΕAΛΟΓΙΑ / ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ / ΘΕΟΙ-ΤΕΡΑΤΑ




ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΝΑΣΤ. Ε. ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ
(ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΓΕΩΡΓ. ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ /1875-1970




Ριζόγιαννης Γ. Ευάγγελος


 « Εδώ θα παριγράψω μερικά ιστορικά για τον πατέρα μου ο οποίος έζησε περί τα εκατό χρόνια .Στρατιώτης δεν επήγε διότι έτυχε απαλαγή και απαλαγή διότι όταν ήταν παιδί αρώστησε από νευρίτη και για να ζήση του ήπαν οι γιατροί επί ένα χρόνο να τρόγη μόνο γάλα και έτσι έγινε δεν έτρωγε τίποτα επί ένα έτος .»
--------------------------
«το τι κυνίγι έφερνα ,με έμαθε να κυνιγάω ο πατέρας μου ,ο οποίος ήταν άριστος κυνιγός ,είχε σκοτόσι την εποχή εκέινη ,σκοτώση κατά διαστήματα 14 λύκους ,δηλαδή από την χρονολογία 1895 έως 1930. Λύκους είχε το χωργιό μας μέχρι το 1940 ,μετά εξοντόθηκαν ,οι λύκοι από ολόκλιρον την περιφέρεια.»(1)
(1). Κι’ όμως οι λύκοι δεν εξοντώθηκαν γιατί δεν «είχαν γνώση οι φύλακες» που ομφαλο-κόπησαν βάναυσα απο την σκοπιά τους, από τους ψεύτο- ομφαλοσκόπους  και οι λύκοι ξανάρθαν με άλλη προβιά ,ανθρωπόμορφοι ,τερατοδέστατοι και γκριζότεροι (Προδοτο-Δοσιλογο-Ληστο-Συμμορίτες &Ανεμογεννήτριες-φωτοβολταϊκά και !)
----------------------------
«Και ένα άλλο σχολαστικό γινότανε από τα κοτόπουλα που σφάζαμε , σφάζαμε το μεγάλο ,δηλαδή όποιο μεγάλωνε του κόβαμε το γιακά και έλεγε ο συχωρεμένος ο πατέρας μου ο γεροβαγγέλης, ότι αυτά τα κοτόπουλα δεν θέλουν να μεγαλώσουνε ,γιατί εμείς με το Βλάμη μόλις εμεγάλωνε κανένα το σφάζαμε .Αυτά γινόντουσαν κάθε καλοκέρι.» (2).
(2). Τα κουτορνίθια όταν παρα-μεγαλώνουν και παρα-παχαίνουν  θέλουν ΄΄κόψιμο τον γιακά΄΄!

--------------------------------
«Ο Ευάγγελος Γ. Ριζόγιαννης . Θα περιγράψω μερικά για τον πατέρα μου ,όπου μου τα έλεγε ,όταν ήταν εις την ζωή ,μας διηγήθη και σε μια εποχή όπου ήταν νέος ακόμα και παιδί παλικάρι.
Εκεί εις το Χιλιομόδιον εορτάζανε του Αγίου Γεωργίου(3).

          (3).  Το γεγονός πριν του 1900.
                 Για την  περιοχή χιλιομοδίου, περιοχή Τενέας
         «ἑξήκοντα δ πέχει μάλιστα στάδια καλουμένη Τενέα. ο δ νθρωποί φασιν ο ταύτη Τρες εναι, αχμάλωτοι δ π λλήνων κ Τενέδου γενόμενοι νταθα γαμέμνονος δόντος οκσαι: κα δι τοτο θεν μάλιστα πόλλωνα τιμσιν». (Παυσανίας)
         Οι απόγονοι των δούλων του Αγαμέμνονα, Τενεάτες λατρεύουν και  έχουν ως  τον πολιούχο τους και σήμερα τον΄΄Αγιο Γεώργιο΄΄ που εφόνευσε το τέρας με το ακόντιο του!
 Ο Απόλλωνας  φόνευσε  το τέρας-Πύθωνα με το τόξο του και ο οποίος ήταν «πολιούχος» εκεί στα Ελληνικά χρόνια!
( Η αφιέρωση σε ¨Χριστιανό Άγιο¨ των εκκλησιών που έχτιζαν οι ΄΄χριστιανοί΄  μετά το ¨ες έδαφος φέρειν’ των ναών είχε ομοιότητα ή συνάφεια προς την  θεότητα των Ελλήνων, που λατρευόταν στον ίδιο τόπο.
           Χαρακτηριστικό  παράδειγμα,η λατρεία ως "πολιούχου" του Αγίου Γεωργίου, στην Αράχωβα, που βαρβαρο-μιμούμενα αντικατέστησε την τοπική λατρεία του Απόλλωνα!
Μία εξαίρεση είναι η λατρεία του «Νίκων μετανοείτε» ως πολιούχου της Σπάρτης- στο χωριό μου Στεφάνι έπαυσε να λατρεύεται!)     


 και το πανηγίριζαν οι χιλιομοδιότες ,εσυγκεντρωνότανε όλα τα πέριξ χωργιά και έθημον είχαν όταν ετελείωνε η λειτουργία μετά την εκλησία ,έκαναν αγώνες δηλαδή έριχναν λιθάρι και επήδαγαν τα τριπλούν(4).

(4).  Ελληνικά έθιμα (μιάσματα!):
--  « Ύστερα γίνεται χορός που αρχίζει πάντα με το παρακάτω τραγούδι ΄΄Σήμερα Χριστός Ανέστη κ.λ.π.΄΄ Μετά το χωρό γίνονται πρόχειροι αγώνες που πέρνουν μέρος οι νέοι του χωριού με αγωνίσματα λιθάρι, πήδημα, και πολλές φορές και πάλεμα.» (θρησκευτικά έθιμα  Στεφανιωτών–Ανάρτηση (019)-Δάσκαλος Μιχ. Ιατρού)
--  393μ.χ.  Απαγόρευση των Πυθικών, των Ολυμπιακών και Άκτιων αγώνων ως ελληνικά μιάσματα.(Βιβλίο B.Ρασσιά “Ες Έδαφος φέρειν”)
            
"Αφού λοιπόν έριχναν το λιθάρι είχαν μαζευτοί πολλοί από όλα τα χωργιά και το έριχναν. Εκεί λοιπόν ανέλαβε και ο πατέρας μου και έριχνε ,το έριξε λοιπόν δύο τρείς φορές και επήγενε ίσια – ίσια με τους χιλιομοδιότες και με τους Κλενιάτες ,εκεί λοιπόν ήταν οι ξακουστοί Λελεκέοι (5),όπου είπαν τα φάγαμε τα καμουτσώργια τους Στεφανιότες και τους Κλενιάτες  μόλις λοιπόν άκουσε ο Πατέρας μου αυτά ,ετότενε εφόραγαν φουστανέλες και γιουρτάνια ,βγάζη λοιπόν ο Γέρo Βαγγέλης την Φουστανέλα και τα γιουρτάνια και πέρνη φόρα και ρίχνη το λιθάρι και βλέπουν οι χιλιομοδιότες να προσπερά ο Γέρος ,μα πόσο πέρασε; Ήταν ετότενε ένας δικηγόρος Σπύρος Λελαίκος ,επήρε το μπαστούνι του και μέτρισε πόση απόσταση πέρασε τους άλλους ,εμέτρισε λοιπόν 7 μπαστούνια μπροστά και αφού είδαν οι άλλοι ότι ο Ευάγγελος Ριζόγιαννης ,Στεφανιότης τους πέρασε όλους και με απόσταση 7 μπαστούνια ,εχάθηκαν όλοι από εκεί διότι θα τους έτρωγε η τροπή ,που είδαν την απόστασιν αυτή και από τότε λοιπόν οι χιλιομοδιότες αφού είδαν το παλικάρι αυτό το εζήλευσαν και το έκαναν Γαμπρό οι Κοντογιανέοι.
Αυτά λοιπόν μας τα είπε ο πατέρας μου το πώς οι Κοντογιαννέοι του έδοσαν τον τότε καιρόν την μητέρα μου δηλαδή εζήλεψαν την παλικαργιά όπου είχε ο Γεροβαγγέλης .Αυτά μας έλεγε ο Γέρος όταν και εμείς ερίχναμε το λιθάρι και μας έλεγε την ιστορίαν αυτήν ,το πώς έγινε Γαμπρός ο Γεροβαγγέλης εις το χιλιομόδιον ,ήταν και παλικάρι όπως μας έλεγε» (6).

===========================================

(5). (Από τα Απομ/τα πατρός) «Εδώ θα γράψω μερικά για τον Μπάρμπα Σταύρο το Διμοδιδάσκαλο τον κυρ- Λελέκον ο οποίος εδίδασκε εις το Χιλιομόδιον ,όπου είχε παντρευτή την κυρ- Ελένη ,δασκάλα και αυτή .Ο κυρ- Σταύρος λοιπόν είχε 4-5 κορίτσια και την μεν πρώτη την έλεγε Ηλέκτρα ,η άλλη έγινε καλή τραγουδίστρια και καλή ηθοποιός ,η οποία αργότερα έγινε Ειρήνη Παππά .Κάποτε λοιπόν ο Μπάρπμα Σταύρος είχε έλθη εις το σπίτι μου να τον φιλοξενήσω και να κημηθεί εις το σπίτι μου. Αφού λοιπόν το βράδυ εκιμήθηκε εις το σπίτι μου το πρωϊ εξήπνησε λίγο πρωϊ γιατί εγώ είχα ετότε 5 παιδιά και αυτά το πρωϊ εξήπναγαν ολίγο πρωϊ για να σικοθούν ,άλλο για το γάλα του ,άλλο για νερό και άλλο ήθελε την μητέρα του ,γιατί ήθελε και αυτό να το χαϊδολογίση κ.λ.π. Αυτά τα άκουσε ο Μπαρμπα Σταύρος και του είπα εγώ του Μπαρμπα Σταύρο τα μικρά σε ενόχλησαν και δεν σε άφησαν να κημιθής ,αυτό είπε  ο κυρ-Σταύρος ότι αυτό με ευχαριστή γιατί είπε ο τάδε ποιητής  “ότι Σκούζουν χαμολυκόπουλα τας μάνες καρτερούν κουφάργια για να φέρουνε κουφάργια για να φάνε και λαφιασμένα γέρνουν να κρυπτούν”  και με αυτά τελειώνω τον κον Στ. Λελέκον».

(6). Ο παππούς Ευάγγελος, έκτισε και υπάρχει και σήμερα στη θέση Βρυστός στο χωριό Στεφάνι το «προσκυνητάρι του Γερο- Βαγγέλη» λόγω του παρακάτω συμβάντος .
Ο παππούς ένα βράδυ έφυγε από το σπίτι στο χωριό για να πάει στο νερόμυλο -περί τα 4 χιλιόμετρα- (Ίσως ήταν το βράδυ που χολιάστηκε με την γιαγιά Ελένη “που την πήρε από τους Τρώες Τενεάτες” ,όταν μετά τον κάματο των εργασιών εισερχόμενος στο σπίτι ,η πρώτη κουβέντα της γιαγιάς ήταν «Βαγγέλη μη! Βγάλε τα παπούτσια, γιατί έχω σφουγγαρίσει» και ο παππούς χωρίς να μιλήσει πήγε στη κουζίνα πήρε το λαδικό και άρχισε να λαδώνει το πάτωμα να το κάμει ποιο «λαμπερό» και μετά πήρε το καριοφίλη του και γραμμή για το νερόμυλο των Ριζογιαννέων).             
Εκεί στη θέση Βρυστός στα μέσα της διαδρομής, δίπλα σε γάργαρο ρυάκι και σε πηγάδι, του συνέβη κάτι φοβερό, ξαφνικά βλέπει μπροστά του ένα τέρας, ένα μεγάλο φίδι, το οποίο ψύχραιμα σημαδεύει με το όπλο, στο ημίφως του φεγγαριού και το τουφεκάει και αυτό βαλλόμενο, βγάζει μεγάλο βρυχηθμό μετά ρόγχου «Ου..Ου..Ου..!» και ψυχορραγεί .
Μετά όμως αλλά και το ξημέρωμα ψάχνοντας επισταμένως στο γύρω τόπο δεν βρήκε τίποτε απτό από τον “πύθωνα” του βρυστού! Έτσι θεωρώντας το γεγονός θεϊκό σημάδι έκτισε εκεί το προσκυνητάρι του. ***
(Το γεγονός το εξιστορούσε κυρίως ο μπάρμπα-Όθων)
===================================================
*Κατά  Ελληνική “παγανιστική” θεώρηση- ερμηνεία ο παππούς όταν έριχνε το λιθάρι επτά (7) μπαστούνια μπροστά απ΄ όλους τους απογόνους των ΄΄αιχμαλώτων΄΄ από την Τένεδο του Αγαμέμνονα, στην απομίμηση των “πυθικών” αγώνων εκεί στον ΄΄Αγιο Γεώργιο΄΄ του Χιλιομοδίου, μυήθηκε Απολλώνια, έτσι πήρε , ως σύζηγο από τα χαμηλά φερνοντάς την στα ψηλά  την γιαγιά, ΄΄ωραία Ελένη΄΄ και κατόπιν μιμήθει τον ίδιο τον Απόλλωνα σκοτώνοντας το  τέρας – πύθωνα του «χωριού» του!
===========================================================
** Σχετικά με «Τέρατα-πύθωνες».
Θυμούνται ακόμα οι Στεφανιώτες όπως και εγώ, ότι οι κάτοικοι του συγγενικού-γειτονικού χωριού του Στεφανίου, ο Άγιος Βασίλειος, κατά καιρούς κατατρόμαζαν  διότι κατά φήμες, εκεί στη περιοχή τους στο κάμπο της κουρτέσας εμφανίζονταν  ένα τεράστιο φίδι!
Στο χωριό Άγιος  Βασίλειος έχουν ως πολιούχο τον  Άγιο Βασίλειο. Στο Πάρνωνα υπάρχει χωριό Άγιος Βασίλειος (Τσακώνικο) και για τους κατοίκους του αναφέρονται στο βιβλίο του ΜΙΧ. ΑΝΤ. ΛΕΚΟΥ (ΛΕΩΝΙΔΕΙΕΩΣ) – ΠΕΡΙ ΤΣΑΚΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΣΑΚΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ- 1914
« ....(απόδειξις ότι   οι Τσάκωνες κάτοικοι του Πραστού είχαν πολύν πλούτον είναι και αι μεγάλαι αγοραί κτημάτων εις άς προέβησαν)....Η παράδοσις φέρει ότι την μεν πεδιάδα των Βρασιών ηγόρασαν παρά τίνος τούρκου μεγιστάνος (ιδιοποιηθέντος αυτήν δικαιώματι κατακτητού), την πεδιάδα του Λεωνιδείου ηγόρασαν παρά των γειτόνων των Γλυπιατών, κατοίκων του χωρίου “Άγιος Βασίλειος” εις ους ανήκεν αυτή, άγνωστον πως περιελθούσα εις αυτούς. Αμφότεραι δε ευρίσκοντο εν αγρία καταστάσει ένεκα της μη επιμελούς καλλιεργείας αυτών. Περί της πεδιάδος μάλιστα Λεωνιδείου διηγούνται ότι ήτο απρόσιτος και αδιάβατος σχεδόν και λόγω της αγριότητος του εν αυτή δάσους και λόγω της παρουσίας εν αυτή μεγάλου τινός όφεως εκ του γένους των ασπίδων ή των πυθώνων κατά πάσαν πιθανότητα. Ο όφις ούτος ήτο τρόμος των θελόντων να διαβώσι την πεδιάδα. Ιδίως εστενοχώρει τούτο τους διερχομένους προσκυνητάς εκ των έναντι νήσων Σπετσών και Ύδρας, οίτινες μετέβαινον προς επίσκεψιν της εις το βάθος της πεδιάδος ευρισκομένης μονής του Αγ. Νικολάου ή Σίντζας (πιθανόν εκ του Σύσκιον κατά παραφθοράν, εκτός αν είναι ξενική τις λέξις σωθείσα). Επειδή δε ήτο ανάγκη να διέρχωνται εκ της πεδιάδος, καθότι τα πέριξ όρη ήσαν δύσβατα, ηναγκάσθησαν τολμηροί τίνες Κρανιδιώται να τον φονεύσωσι διά τρομπονίου και να κομίσωσιν εν θριάμβω το πτώμα του εις την μονήν της Σίντσας όπου μέχρις σήμερον σώζονται οι αρκετά ογκώδεις σπόνδυλοι αυτού.»
(Φοβήθηκαν τον πύθωνα και πούλησαν την εκτασή τους οι Αγιο- Βασιλειώτες του Πάρνωνα; Άξια θα ήταν μια έρευνα εάν οι κάτοικοι των δύο χωριών “Άγιος Βασίλειος” είχαν κάποτε τα σκοτεινά χρόνια συγγενική σχέση!)
(Στο ίδιο παραπάνω βιβλίο αναφέρεται ότι η οικογένεια Τσουκάτου διασώθει από τις σφαγές των Φράγκων και απορίας άξιο είναι πως αφού δεν υπήρχαν τότε βαλίτσες!)
========================================================
*** Ο Πύθωνας ήταν ένα μεγάλο σαυροειδές τέρας που γέννησε η Γη. Ζούσε στις μεγάλες βραχώδεις σχισμές των νοτίων παρυφών του Παρνασσού και προστάτευε τις πηγές «Μάνα» και «Κασταλία» ενώ καταδίωκε Νύμφες, δημιουργούσε ανέμους και έφερνε καταστροφές. Το θηρίο αυτό κατόπτευε ο Απόλλων που φόνευσε με το τόξο του και στη συνέχεια έφυγε από τους Δελφούς για να εξαγνισθεί. Μετά τον εξαγνισμό του επιστρέφει και εγκαθίσταται η λατρεία του στους Δελφούς με την επωνυμία Πύθιος.
          Τα Πύθια ήταν αρχαιοελληνικοί αγώνες προς τιμήν του Απόλλωνα, που γίνονταν στους Δελφούς.
=========================================================




Οι λύκοι επανεμφανίστηκαν επανέρχονται οι πύθωνες!

 Οι λύκοι
“Βοσκοί, στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι!
Οι λύκοι! Στα όπλα, Ακρίτες!
Μακριά και οι φαύλοι και οι περιττοί,
καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι,
για λόγους άδειους
ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί.”
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

         « ΟΠΛΑ = πέτρες,ρόπαλα,τόξα, ακόντια, τρομπόνια , καριοφίλια και!».
------------------------------------------------------------------------------------------------
02-02-12
Σωτήρης Ριζόγιαννης
 ========================================================
Υ.Γ. (1)
Γενεαλογία Ριζογιαννέων (Υπ΄ όψη κυρίως Ριζογιαννέων ,εκτός αυτών που σήμερα αναξίως φέρουν το επώνυμο!)
Ο Γερο-Βαγγέλης θεωρείται ΄΄Πατριάρχης΄΄ των Ριζογιαννέων , όπως ο αδελφός του Παναγιώτης Γ. Ριζόγιαννης ΄΄Δεσπότης΄΄.
Γενάρχης των Ριζογιαννέων ήταν ο Μπέχλης Γιάννης ,ο παππούς του παππού μου Γερο-Βαγγέλη ,που από τα μέρη της Νεμέας  ήλθε στο χωριό στη περίοδο της Επανάστασης του 1821 ως αγωνιστής και νυμφεύθει μία κόρη από τις τρείς της χήρας γιαγιάς Πάστρενας, που ο άντρας της Πάστρας, αδελφο-σκοτώθηκε στον εμφύλιο (Άλλη μια κόρη την νυμφεύθει ο αγωνιστής Κατσαφάκος που έμεινε  στο πατρικό σπίτι και του παρέμεινε ως επώνυμο το Πάστρας και την άλλη νυμφεύθει ο αγωνιστής Καραντούνιας).
Ο Μπέχλης Γιάννης επειδή ήταν σκληρός ως σάν ρόζος (η ροζιασμένη πέτρα είναι η ποιό σκληρή!) τον έλεγαν οι συν-χωριανοί  Ροζό-γιαννη και κατόπιν στα παιδιά του αποτυπώθηκε ως επώνυμο το Ροζόγιαννης=Ριζόγιαννης.(Πανάρχαιος τρόπος  ονοματολογίας- Ο Πλάτων ονομάστηκε έτσι επειδή είχε μεγάλο στέρνο!)
Ο πατήρ του παππού Γερο-βαγγέλη ήταν ο Γεώργιος (1832…) ο οποίος πήρε  από το Αγιονόρι νύφη (Παπαχρήστου το σόϊ.)
Από εξιστορήσεις παππούδων και παλαιά έγγραφα ως το παρακάτω:



--------------------------------------------------------------------------------
Υ.Γ. (2)
(15-05-2013)
Από νεώτερη ερευνά μου οι Μπέχληδες κατάγονται από το Σούλι και είναι από την φάρα των Τζαβελλαίων και ότι μάλλον μετά το διωγμό τους από το Σούλι σε ένα χωριό της Πίνδου-Ηπείρου.(Σήμερα στην Ήπειρο υπάρχουν αρκετοί Μπέχληδες) όπου εγκαταστάθηκαν ερχότανε ο Τούρκος να πάρει τους φόρους τότε αυτός ο Τζαβέλλας πρωτοστάτησε και είπε του Τούρκου να παλέψουν και εάν νικήσει ο Τζαβέλλας να μην ξανάρθει να πάρει φόρους ο Τούρκος, και έτσι και έγινε. Από τότε του άλλαξαν το επώνυμο και χρίστηκε Μπέχλης που στα τούρκικα σημαίνει παλαιστής (μιάς και απ΄ ότι ξέρω επίτηδες άλλαζαν τα επώνυμά τους γιατί ήσαν το "κόκκινο πανί" για τους Τούρκους το Τζαβέλλας – Μπότσαρης κ.λ.π.).
Στην Πελοπόννησο στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 οι Σουλιώτες είχαν το δικό τους Στρατιωτικό Σώμα και μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους οι περισσότερη εγκαταστάθηκαν σ΄αυτήν!


Υ.Γ. (3)
(01-04-2015)
"Αδερφέ και συγγενή εξ αίματος Σωτήρη Ριζόγιαννη χάρηκα πάρα πολύ για την απάντησή σου. Θέλω να με συγχωρήσεις γιατί δεν χειρίζομαι καλά το ιντερνέτ. Θα σου γράψω κατ αρχήν κάποιες πρώτες πληροφορίες. Ο πατέρας μου που απεβίωσε το 2012 ήταν δάσκαλος και ονομαζόταν ...... Μπέχλης. Ο παππούς του πατέρα μου ονομαζόταν ........ Μπέχλης οι δε τούρκοι τον ονόμαζαν Μπασιά-ΑλέξηΠΑΣΙΑ, γιατί τον έτρεμαν πολύ. Συγκεκριμένα κάποιοι τούρκοι φοροεισπράκτορες ήρθαν στα χωριά και οι κάτοικοι τρομοκρατημένοι τους έστειλαν στο σπίτι του Αλέξη ο οποίος ήταν ξαπλωμένος σε ένα πεζούλι στην αυλή. Σημειωτέον φημίζονταν για την μεγάλη του δύναμη και σκληράδα. Οι γυναίκες του σπιτιού προσπάθησαν να τους καλοπιάσουν ,ο εισπράκτορας θέλοντας να τον πτοήσει του είπε (πιάσε αυτό το κότα) τότε όπως μου είπε ο πατέρας μου το θηρίο εξαγριώθηκε και του είπε (πιάσ΄το μόνο σου) ,τότε ο Τούρκος τον πλησίασε και προσπάθησε να τον κτυπήσει με το μαστίγιο  ο Αλέξης του επιτέθηκε τον έπιασε και του έβαλε το κεφάλι στην διχάλα μιας κορομηλιάς που υπήρχε εκεί, οι άλλοι εισπράκτορες τρομοκρατήθηκαν οι δε άλλοι χωρικοί τον παρακάλεσαν να τον βγάλει, αυτός όμως ανένδοτος τους είπε (θα το φάω το σκυλί).ΟΙ Τούρκοι δεν ξαναπάτησαν στα χωριά. Όπως μου είπε μια αδερφή του παππού μου που την είχαν ψηφίσει δια βοής πρόεδρο στο χωριό όνομα Γεωργίτσα διότι δεν ψήφιζαν τότε οι γυναίκες καταγόμαστε από τον ΛΑΜΠΡΟ ΤΖΑΒΕΛΛΑ και ένας κλάδος μετά την άλωση του Σουλίου κατέβηκε στα Γραμενοχώρια .ήταν πολύ μορφωμένη και έλεγε ότι η φάρα των Τζαβελλαίων είχε έρθει στο ΣΟΥΛΙ από την Κωνσταντινούπολη και ήταν απόγονοι των Παλαιολόγων.....!"


Υ.Γ. (4)
(05-04-2015)
-«ΑΔΕΛΦΕ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΒΛΕΠΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ. ΕΠΙΣΗΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΙΑΛΕΞΗ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑΝΝΗΣ. ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΙΑ ΑΛΕΞΗ ΤΖΑΒΕΛΛΑ  ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟΣ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕ ΟΡΦΑΝΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΜΠΑΣΙΑΛΕΞΗΣ ΕΓΙΝΕ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΕΦΗΓΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗ ΡΟΥΜΕΛΗ -ΜΟΡΙΑ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕΤΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΖΗΤΟΝΤΑΣ ΜΕ ΕΝΑ  ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΠΑΡΜΠΑ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΗΓΕ ΠΡΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΠΙΘΑΝΩΝ Ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΕΩΝ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΧΛΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΙΑ ΑΛΕΞΗ ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΘΑΝΟ.ΜΕ ΑΔΕΛΦΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ.»

Ο Γιάννης Μπέχλης ήρθε στο χωριό μου  μετά το τέλος της Επανάστασης αφού σταμάτησε να πολεμά περί τα χρόνια 1827 με 1830 επομένως ο Μπασι΄Αλέξης πότε εκτιμάς ότι ήταν γεννημένος;»

-«ΑΔΕΡΦΕ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ. ΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΕΙΧΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΣΧΕΔΟΝ ΠΕΙΣΤΗΚΑ ΠΛΗΡΩΣ ΟΤΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΧΛΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΙΑ ΑΛΕΞΗ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ Ο ΜΠΑΣΙΑΛΕΞΗΣ ΠΕΘΑΝΕ  2ΜΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΓΕΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΓΕΝΗΘΗΚΕ ΤΟ 1924 ΕΛΕΓΕ ΔΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΖΗΣΕ ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ 96 ΕΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΝΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΥ 1824 ΕΩΣ 1827 ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΕΧΛΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΑΣ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. ΩΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΠΕΧΛΗΣ(ΠΑΛΕΣΤΗΣ) ΣΥΝΟΔΕΥΕ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΤΖΑΒΕΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥΣ. ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΞΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΔΩΣΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΕΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΡΙΖΑ. ΧΑΙΡΕΤΩ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.»